Yazar "Canel, Timur" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Yayın
    Age, composition and paleoenvironmental significance of a Late Pleistocene eolianite from the western Black Sea coast of Turkey
    (Pergamon-Elsevier Science Ltd, 2013-05-16) Erginal, Ahmet Evren; Güneç Kıyak, Nafiye; Ekinci, Yunus Levent; Demirci, Alper; Ertek, Topçu Ahmet; Canel, Timur
    On the basis of field observations, thin section interpretations, microanalytical data, electrical resistivity survey and luminescence dating, the age, composition and internal structure of coastal eolianite on the west Black Sea coast at Sile, Istanbul, was studied for a combined interpretation of dune rock development and facies characteristics. Results demonstrate that the eolianite is made up of south-dipping, large-scale dune stratification, consisting mainly of quartz sand and, in particular, abundant ooids, as well as the binding cement which is composed of calcite and aragonite. Based on Electrical Resistivity Tomography (ERT) images, the eolianite has a thickness of between 3.5 m and 8 m and overlies a buried rugged topography that has developed on the Pliocene unit. This suggests the predominance of northerly winds that account for the landward removal of dune sands by offshore wind drift prior to carbonate cementation. Optically Stimulated Luminescence (OSL) dating estimations revealed that the initial deposition of the laminated eolianite layers on the underlying older unit took place at 138.57 +/- 13.65 ka, matching the Karangatian highstand or Marine Isotope Stage (MIS) 5e.
  • Küçük Resim
    Yayın
    Akdağ Kütlesi’nde (Batı Toroslar) Pleistosen buzullaşmalarının jeomorfolojik özellikleri ve optik uyarmalı lüminesans (OSL) ile yaşlandırılması
    (Türk Coğrafya Kurumu, 2017) Bayrakdar, Cihan; Güneç Kıyak, Nafiye; Turoğlu, Hüseyin; Öztürk, Tuğba; Canel, Timur
    Batı Torosların en yüksek ikinci zirvesine (Uyluk T. 3014 m) sahip olan Akdağ, batıda Eşen Ovası (60 m) doğuda Elmalı Ovası (1100 m) arasında yer alan ve 2700 m üzerinde birçok zirve barındıran, çevresine göre oldukça yüksek bir kütle görünümündedir. Akdağ Kütlesi'nde Kuvaterner'de meydana gelen buzul şekillerini incelemek ve OSL ile tarihlendirmek çalışmanın temel amacıdır. Bu çalışmada coğrafi bilgi sistemleri ve morfometrik analizler, OSL tarihlendirme yöntemi ve sedimantolojik analizlerden faydalanılmıştır. Akdağ Kütlesi'nin jeomorfolojik gelişiminde birden fazla etken ve sürecin rolü olmuştur. Bu süreçlerin başında karst, buzul, tektonik ve flüviyal gelmektedir. Akdağ Kütlesi'nde etkili olan Pleistosen buzullaşmaları, büyük ölçüde karstik yapıya uyumlu gelişmiş ve 2500 m ve üzerindeki paleo-karstik depresyonlarda kalın plato buzulları oluşmuştur. Akdağ Kütlesi'nde üçü büyük, beş buzul vadisi tespit edilmiştir. Bu buzul vadileri gelişmiş sirklerle başlayıp 2500 m seviyelerinde paleokarstik depresyonlara uyumlu olarak düşük eğimli, geniştabanlı ve büyük ölçüde taban ve yanal morenleri ile kaplı iken 2500 m seviyelerinden sonra vadiler daralıp klasik tekne vadi formu alıp 2000 m seviyelerinde cephe morenleri ile sonlanırlar. Akdağ Kütlesi'nde morenlerden alınan örneklere ait OSL tarihlendirmelerinde 17-21 bin yaşları çıkmıştır ki bu da son buzul dönemi MIS 2 ye denk gelmektedir.
  • Küçük Resim
    Yayın
    Equivalent dose in quartz from young samples using the SAR protocol and the effect of preheat temperature
    (Pergamon-Elsevier Science Ltd, 2006-09) Güneç Kıyak, Nafiye; Canel, Timur
    Major concerns in the dating of samples younger than a few hundred years by the optically stimulated luminescence (OSL) technique are thermal transfer and partial bleaching. Thermal transfer during preheating enhances the OSL signal due to the charge transfer from thermally sensitive, but light-insensitive, traps to optical centres of quartz and results in an overestimate in equivalent dose, especially for very young samples. In this study, the single-aliquot regenerative-dose protocol is used to obtain values of equivalent dose (D-e) from young samples taken from various environments around Istanbul. Within this framework, we aim to investigate the effect of preheat temperature on equivalent dose from 150 to 300 degrees C, the reproducibility of De measurements for young deposits and the contribution from thermal transfer of charge to the equivalent dose estimation. It was observed that the measured dose is influenced significantly by preheat temperature and the increase in the De is clearly due to thermal transfer of charge from deep thermally sensitive traps to OSL trap during preheating of the samples prior to the main OSL measurements.