Yazar "Uzun, Adnan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • Küçük Resim
    Öğe
    An auxiliary tool for landscape evaluation: Ecological risk analysis based on analytic hierarchy process
    (Parlar Scientific Publications (P S P), 2017) Aksu, Gül Aslı; Musaoğlu, Nebiye; Uzun, Adnan
    Ecological Risk Analysis may be used as an auxiliary method in making landscape planning and management decisions. However, both choosing the subject criteria of the analysis, and assigning values to such criteria are all left to the discretion of the decision-maker. Ecological Risk Analysis is therefore ranked as a qualitative mode of assessment. What was intended herein was to rule the Ecological Risk Analysis, which may significantly contribute to the assessment of a landscape, out of being a qualitative mode, and to turn it into a semi quantitative means of assessment. In order to turn the Ecological Risk Analysis into a semi-quantitative mode of assessment, Analytic Hierarchy Process was resorted. Main criteria (vegetation, soil, water, and bioclimatic comfort) to determine the "Ecological Value", and the sub-criteria to set forth these criteria were decided upon. These criteria were then overlaid by means of matrices within the scope of the Analytical Hierarchy Method, weight ratios thereof were determined, and the consistency ratios thereof were calculated. Risk maps of the main criteria further superimposed according to the weight ratios, which had been calculated to be consistent, the Ecological Risk Map was thereby attained. Areas with high ecological risk value are located at the west and northeast part of the research area. Regions were discussed in the frame of landscape planning and sustainability depending on risk levels.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Landscape ecological evaluation of cultural patterns for the Istanbul urban landscape
    (MDPI, 2022-12) Aksu, Gül Aslı; Tağıl, Şermin; Musaoğlu, Nebiye; Seyek Canatanoğlu, Emel; Uzun, Adnan
    With the widespread population growth in cities, anthropogenic influences inevitably lead to natural disturbances. The metropolitan area of Istanbul, with its rapid urbanization rate, has faced intense pressure regarding the sustainability of urban habitats. In this context, landscapes comprising patches affected by various disturbances and undergoing temporal changes must be analyzed, in order to assess city-related disturbances. In this study, the main objective was to understand how urbanization changed the function of the spatial distribution of the urban mosaic and, more specifically, its relationship with the size, shape, and connection among land-use classes. For this purpose, we took Besiktas, a district of Istanbul, as the study area. We evaluated the landscape pattern of the urban environment in two stages. First, we used medium-resolution satellite imagery to reveal the general interactions in the urbanization process. Landscape- and class-level landscape metrics were selected to quantify the landscape connectivity, and the distances between classes (green areas and artificial surfaces), patterns, and processes, using five satellite images representing a time span of 51 years (1963, 1984, 1997, 2005, and 2014). The general landscape structure was examined by looking at the temporal–spatial processes of artificial surface and green areas obtained from these medium-resolution satellite images. The trends in selected landscape-level metrics were specified and discussed through the use of a moving window analysis. We then used Pleiades high-resolution satellite imagery (2015) to analyze the landscape structure in more detail. This high-resolution base image allows us to recognize the possibility of classifying basic cultural landscape classes. The findings regarding the spatial arrangement of each class in the areas allocated to 14 cultural landscape classes were interpreted by associating them with the landscape functions. Finally, particulate matter (PM10) concentration data were collected and evaluated as an ecological indicator, in order to reveal the relationships between landscape structure and landscape function. In short, we first evaluated the whole landscape structure using medium-resolution data, followed by the classification of cultural landscapes using high-resolution satellite imagery, providing a time-effective—and, therefore, essential—auxiliary method for landscape evaluation. This two-stage evaluation method enables inferences to be made that can shed light on the landscape functions in an urban environment based on the landscape structure.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Yeşil çatı sistemlerinde yetiştirme ortamı derinliğinin yüzeysel akışa olan etkileri
    (Peyzaj Mimarlığı Eğitim ve Bilim Derneği, 2019-12-30) Ekşi, Mert; Uzun, Adnan
    Günümüzde dünyada yaşanan sosyal, kültürel ve ekonomik değişimler sonucunda kentlere olan yönelim artmış ve kentleşme süreci hızlanmıştır. Kentleşme, fiziksel çevrede büyük miktarda geçirimsiz yüzeylerin ortaya çıkmasına ve suyun doğal döngüsünün bozularak yüzeysel akışa dönüşmesine neden olmaktadır. Bu kapsamda yeşil çatı sistemleri, kentleşmiş alanlarda su yönetimi amaçlı geliştirilen yeşil altyapı çözümleri içerisinde önemli bileşenlerden biri olarak değerlendirilmektedir. Yeşil çatı sistemlerinin yüzeysel akış yönetimine olan katkıları çalışma kapsamında değerlendirilmiştir. Bu kapsamda üç farklı derinlikte (4, 7, 10 cm) iki farklı yetiştirme ortamı karışımının su tutma ve su tahliye özellikleri değerlendirilmiştir. Çalışma sırasında, ticari bir yetiştirme ortamı (tuğla kırığı % 45, ponza %45 ve organik madde % 10) ve % 90 oranında kaba taneli ponza (10-20 mm) ile % 10 oranında evsel atık kompostu karışımı kullanılmıştır. Bu yetiştirme ortamlarına, Marmara bölgesi (A2) karesinde doğal yayılışa sahip 4 bitki türü (Achillea millefolium L., Armeria maritima Willd.,Sedum acre L., Sedum album L.) dikilmiştir. Açık alan koşullarında 27 haftalık bir süre boyunca yapılan bu çalışma sonucunda yeşil çatı sistemlerinin su tutma ve akış özellikleri, bitki büyüme düzeyleriyle birlikte değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda yetiştirme ortamı derinliği ile yüzeysel akış miktarı arasında ters bir orantı tespit edilmiş, bu durum bitki gelişimine de olumlu yönde etki etmiştir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Yeşil çatı sistemlerinin su ve enerji dengesi açısından değerlendirilmesi
    (Istanbul Univ, Fac Forestry, 2016) Ekşi, Mert; Uzun, Adnan
    Yeşil çatı kavramı, günümüzde sığ derinliğe sahip bir yetişme ortamı üzerinde (2-10 cm), değişken çevre koşullarına uyum sağlayabilen otsu bitki türleriyle bitkilendirilen, bakım ihtiyaçları düşük olan, üzerinde bulunduğu binaya ve şehre sağladığı katkılar nedeniyle tesis edilen ekstensif (az yoğun) çatı bahçeleri için kullanılan bir terimdir. Bu çalışmanın amacı, İstanbul iklim şartlarında yer alan bir yeşil çatı sisteminin, ısı yalıtımı, su tutma, yüzeysel akış, bitki büyüme durumu gibi özelliklerinin ve çevresel etmenlerle olan etkileşiminin karşılaştırmalı ölçümler yardımıyla belirlenmesidir. Çalışma kapsamında, bir araştırma alanı kurularak (İÜ Yeşil Çatı Araştırma İstasyonu), yeşil çatı sistemlerinin İstanbul şartlarında su ve enerji dengesi açısından değerlendirmesi yapılmıştır. Bu sayede İstanbul şartlarındaki bir yeşil çatı sistemi su ve enerji dengesi açısından değerlendirilmiş, kentle ve üzerinde bulunduğu yapıyla olan ilişkileri tespit edilmiştir. Çalışma sonucunda, yeşil çatı sisteminin referans çatıya oranla genel ortalamada %77 oranında ısı verimliliği sağladığı tespit edilmiştir. Çatı yüzeylerinde oluşan sıcaklık dalgalanmaları, çatının yeşil çatı ile kaplı bölümünde %79 oranında daha düşük olarak ölçülmüştür. Bunun yanı sıra çatı yüzeyine gelen yağış, yetişme ortamındaki nem içeriğine bağlı olarak %12,8 ile %100 oranında yeşil çatı sistemi içerisinde biriktirilmiş ve sistemden su tahliyesi 23 saate kadar ertelenebilmiştir.