Geç ergenlikte bağlanma stillerinin sosyal medya bağımlılığı ile ilişkisinde psikolojik dayanıklılık ve gelişmeleri kaçırma korkusu: aracı ve düzenleyici etkiler

Bu araştırmada, geç ergenlik dönemindeki bireylerde bağlanma stilleri ile sosyal medya bağımlılığı ilişkisinde gelişmeleri kaçırma korkusunun aracı, psikolojik dayanıklılığın düzenleyici etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, 18-25 yaş aralığındaki 131 geç ergenlik dönemindeki katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. Veriler Sosyodemografik Bilgi Formu, Üç Boyutlu Bağlanma Stilleri Ölçeği, Sosyal Ortamlarda Gelişmeleri Kaçırma Ölçeği, Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği – Yetişkin Formu ve Yetişkinler için Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği kullanılarak çevrimiçi yöntemle elde edilmiştir. Bağlanma stilleri ile sosyal medya bağımlılığı ilişkisinde gelişmeleri kaçırma korkusu ve psikolojik dayanıklılığın aracı düzenleyici etkileri SPSS PROCESS uzantısı, Model 14 aracılığıyla analiz edilmiştir. Buna ek olarak, SPSS PROCESS Model 4 kullanılarak gelişmeleri kaçırma korkusunun bağlanma stilleri ile sosyal medya ilişkisindeki aracı rolü test edilmiştir. Elde edilen bulgular, gelişmeleri kaçırma korkusu ve psikolojik dayanıklılığın etkileşimi bağlanma stilleri ve sosyal medya bağımlılığı ilişkisinde anlamlı bir etki ortaya koymadığını göstermektedir (B=-.0001, %95 BCA [-.0046, .0075]). Güven aralığında “0” değerinin olması nedeniyle etkileşim etkisinin anlamlı olmadığı sonucuna varılmıştır. Bağlanma stilleri ile sosyal medya bağımlılığı ilişkisinde gelişmeleri kaçırma korkusunun güvenli bağlanma (B=-.0264, %95 BCA [-.3190, .1720]) ve kaçınan bağlanma (B=.0003, %95 BCA [-.1732, .1640]) için anlamlı değildir. Kaygılı-kararsız bağlanma stili ile sosyal medya bağımlılığı ilişkisinde ise gelişmeleri kaçırma korkusunun aracılık etkisi istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (B=.2089, %95 BCA [.0505, .4245]). Araştırmanın bulguları aracılığıyla bağlanma stilleri ile sosyal medya bağımlılığı arasındaki ilişkide aracı ve düzenleyici etkiler değerlendirilmiş olup sosyal medya bağımlılığı ile ilgili çalışmalarda koruyucu faktörlerin belirlenmesi, olumsuz etkileri önlemeye veya azaltmaya yönelik müdahaleler için katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

The purpose of this study is to examine the mediating role of fear of missing out and the moderating role of psychological resilience in the relationship between attachment styles and social media addiction in individuals in late adolescence. The study was conducted with 131 late adolescence participants aged 1825. Data were obtained online using the Sociodemographic Information Form, Three-Dimensional Attachment Styles Scale, Missing Out in Social Environments Scale, Social Media Addiction Scale-Adult Form and Psychological Resilience Scale for Adults. The mediating effects of fear of missing out and psychological resilience in the relationship between attachment styles and social media addiction were analyzed using the SPSS PROCESS Macro Model 14. In addition, the mediating role of fear of missing out in the relationship between attachment styles and social media was tested using SPSS PROCESS Macro Model 4. According to the findings, the interaction of fear of missing out and psychological resilience did not have a significant effect on the relationship between attachment styles and social media addiction (B=-.0001, 95% BCA [.0046, .0075]). Since the confidence interval was “0”, it was concluded that the interaction effect was not significant. In the relationship between attachment styles and social media addiction, fear of missing out was not significant for secure attachment (B=-.0264, 95% BCA [-.3190, .1720]) and avoidant attachment (B=.0003, 95% BCA [-.1732, .1640]). In the relationship between anxious-ambivalent attachment style and social media addiction, the mediating effect of fear of missing out was found to be statistically significant (B=.2089, 95% BCA [.0505, .4245]). Through the findings of the study, the mediating and moderating effects in the relationship between attachment styles and social media addiction were evaluated, and it is thought that determining protective factors in studies on social media addiction will contribute to interventions aimed at preventing or reducing negative effects.