Yapısal riskin bağımsız denetim riskinin denetçi açısından kabul edilebilirliği üzerindeki rolünün değerlendirilmesi

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2019-09-16

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Işık Üniversitesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess
Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States

Araştırma projeleri

Organizasyon Birimleri

Dergi sayısı

Özet

Günümüz Türkiye şartlarında bağımsız denetime tabi olan işletme kapsamının artışına paralel olarak bağımsız denetçi ve denetim kuruluşlarının sayısı da hızlı bir artış göstermiştir. Denetlenen işletmelerin finansal tablolarındaki hatalardan ve hilelerden dolayı bağımsız denetçinin denetim riskini hedeflenen düzeye indirememesi yapısal risk faktörünü ve kontrol ortamlarının risk seviyelerini doğru tespit ederek denetim riskinin makul bir düzeyde sağlanamamasından kaynaklanmaktadır. Bu nedenle denetçinin hangi durumlarda yapısal riskin kabul edilebilir olmadığına karar vermesi veya yapısal riski çok yüksek olsa dahi kontrol testleri sonucu denetim riskini hedeflenen düzeye indirebileceğini yorumlanması ve bazı ölçek yeni yöntemlerle ulaştığı sonuca bağlı kararını vermesi gerekmektedir. Çalışmamızda, bağımsız denetçilerin, denetim öncesi müşteri firmayı ve sektörü tanıma, firma hakkında bilgi ve referans toplama ve denetime olan ihtiyacın bilinmesi ayrıca varsa önceki denetçi ile görüşülerek firmanın finansal durumu ve yönetimin profili hakkında bilgi alınarak, bu denetim işinin etik kurallar gereği mesleğin itibarına leke düşürecek bir durum taşımadığı farkındalığı ile denetim öncesi yapısal riski ve kontrol riski analizini hangi politika ve prosedürlerle yapıldığını araştırarak, denetçinin hangi durumlarda müşteriyi kabul veya reddetme kararı aldığı incelenmiştir.
Today the number of companies’ subject to independent audit in Turkey has increased in parallel to the number of independent auditors and audit firms. This fact is accompanied by a gain on the one hand for auditors and a risk on the other hand. Failing to calculate the risk of finding positive or conditionally positive reports that the auditor should choose one of the limited number of audit firms and the risk aspect is that the independent auditor cannot fully respond to the management's claims due to mistakes and missteps in the financial statements of the companies, it will have reported incorrectly. It should be ensured that the audit risk is at a reasonable level by correctly identifying the inherent risk factors and the risk levels of the control environments. In this case, the auditor decides in which circumstances the inherent risk is acceptable and in which cases he accepts the client using his / her Professional reasoning in the light of the data obtained from the audit risk method and the analysis that the risk of the control tests is too low even if the inherent risk is very high the process of adapting to the rejection of the engagement, its interpretation. We tried to reach out to the conclusion, independent auditors should be informed about the company and the industry before the acceptance of the audit, considering the need for collecting information and reference about the company and also the need for the audit and if there is a consultation with the previous auditor, by examining the policies and procedures for analyzing the structural risk and control risk before the audit and examining the decision of the auditor to accept or reject the client in order to investigate the role of the evaluation of the inherent risk.

Açıklama

Text in Turkish ; Abstract: Turkish and English
Includes bibliographical references (leaves 104-111)
xi, 119 leaves

Anahtar Kelimeler

Denetim riski, Yapısal risk unsurları, Risk değerlendirme yöntemleri, Yapısal risk, Structural risk, Elements of structural risk, Risk assessment methods, Inherent risk, Inherent risk elements, Audit risk

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye

Yılmaz, M. (2019). Yapısal riskin bağımsız denetim riskinin denetçi açısından kabul edilebilirliği üzerindeki rolünün değerlendirilmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.