Finansal tablolarda maddi duran varlıkların değerlemesi: Vergi Usül Kanunu ve Türkiye Muhasebe Standartları açısından karşılaştırılması

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2016-06-13

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Işık Üniversitesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess
Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States

Araştırma projeleri

Organizasyon Birimleri

Dergi sayısı

Özet

Bu çalışmanın amacı, Maddi Duran Varlıkların değerlenmesi konusunda Vergi Usul Kanunu ve Türkiye Muhasebe Standartları arasındaki farklı ve benzer yönleri ve nedenlerini ortaya koymaktır. İşletmelerin faaliyet alanı ne olursa olsun, maddi duran varlıkları bilançolarında önemli bir yere sahiptir. Tekdüzen hesap planında 25 nolu grupta yer alan, Arazi ve Arsalar, Yeraltı ve Yer Üstü Düzenleri, Binalar, Makine ve Cihazlar, Taşıtlar, Demirbaşlar, Diğer Maddi Duran Varlıklar, Yapılmakta Olan Yatırımlar, Verilen Avanslar kalemleri Türkiye Muhasebe Standartları ile karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Çalışmada, Vergi Usul Kanunu ve Türkiye Muhasebe Standartlarına göre, maddi duran varlıklar, özel tükenmeye tabi maddi duran varlık kalemleri için karşılaştırmalar yapılmıştır. Her iki uygulama arasında Maddi Duran Varlık uygulamalarındaki farklılıklar saptanmıştır. Vergi Usul Kanunu ve Türkiye Muhasebe Standartları uygulamaları arasında amortisman yöntemlerinde ortaya çıkan farklılıkların nedeninin, her iki uygulamanın düzenlenme amacının birbirinden farklı olmasından kaynaklandığı tespit edilmiştir.
This thesis aims to outline the similarities and differences of reporting tangible assets through tax procedure law and Turkish accounting standards. Whatever the company’s area of activity, tangible assets have a special importance at the balance sheet. In the Turkish uniform accounting plan, Land and Parcels, Land improvements, Buildings, Machinery and Equipment, Vehicles, Inventories, other fixed assets classified on the 25th section has been examined. The comparative study includes the analysis of fixed assets and depletable assets through the Turkish tax procedures law and Turkish accounting standards. Different fixed assets valuation practices has been comparatively examined in both regulations. It has been concluded that in accordance to both regulations’, tax procedure law and accounting standards, due to basic differences in their main purposes the depreciation methods differ significantly.

Açıklama

Text in Turkish ; Abstract: Turkish and English
Includes bibliographical references (leaves: 131-137)
viii, 138 leaves

Anahtar Kelimeler

Amortisman, Maddi duran varlıklar, Türkiye muhasebe standartları, Vergi usul kanunu, Depreciation, Tangible assets, Tax procedure law, Turkish accounting standards

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye

Aydın, G. (2016). Finansal tablolarda maddi duran varlıkların değerlemesi: Vergi Usül Kanunu ve Türkiye Muhasebe Standartları açısından karşılaştırılması. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.